Goede cijfers behalen voor de "belangrijke" vakken, universitaire diploma's, en veilige carriere keuzes die de status quo behouden. De meerheid van ons heeft geleerd dat dit allemaal erg belangrijk was en geven dit wellicht ook onbewust door aan onze kinderen en maken het daarmee voor hen ook belangrijk.

In werkelijkheid hebben de genieën van onze wereld, de mensen die de geschiedenis hebben gevormd en veranderd, op een heel andere manier gehandeld. Kijk naar Richard Branson, die dyslectisch is, bijna geen formeel onderwijs heeft gevolgd, op zijn vijftiende is gestopt met school en tegenwoordig enorm succesvol is. Een voorbeeld vanuit een andere veld is Leonardo da Vinci. Er is over hem gezegd dat hij onmogelijk stil kon zitten en dat zijn gedachtestroom nooit stil stond. Stel je voor hoe het hem zou vergaan binnen het reguliere onderwijs systeem, en toch was zijn interne verlangen naar iets geheel anders hetgeen wat hem liet uitblinken.

Onze planeet die ons thuis hoort te zijn, laat in deze momentopname een grim plaatje zien: oorlog, falende economische systemen, destructie & vernietiging, mensen die zich machteloos voelen tegenover banken, overheden en bedrijven, evenals de ogenschijnlijke onmogelijkheid van zoveel mensen om zich zelfs maar gelukkig te voelen. Ergens falen we, en zonder twijfel zullen onze algemene onderwijs systemen, inclusief de manieren waarop we onze kinderen opvoeden aan de basis van dit probleem liggen en bevatten tegelijk ook de mogelijkheden om tot een oplossing voor het probleem te komen.

HOE DE DOMMIGHEID WERKT

Op school worden beredeneren en logica als vitale vaardigheden beschouwd. We worden geleerd om tot een "juist" antwoord te komen, dat vooraf is bepaald en gedefinieerd. Op deze manier wordt creativiteit afgeremd en zorgt het ervoor dat zowel kinderen als volwassenen die het "juiste" antwoord niet kunnen vinden zich alleen nog maar "verkeerd" kunnen voelen door de ogen van het systeem maar ook op den duur door hun eigen ogen.

We worden geleerd om informatie uit ons hoofd te leren, om het vervolgens te herhalen, zodat we in het proces hiervan een soort van computer worden en ons gewaarzijn, onze creativiteit en instinctief weten uitzetten. In dit soort omgevingen kunnen kinderen zich erg gaan vervelen en worden ze dom gehouden; ze weten op de een of andere manier dat het systeem hun faalt en tegelijk zien ze geen andere mogelijkheid: ze beginnen zichzelf te veroordelen als falend. Zelfs ouders kunnen vinden dat hun kinderen aan het falen zijn.

EEN ANDERE MOGELIJKHEID?

Mogelijkheden bestaan voorbij aan de notie van wat er gaat werken en niet werken. Einstein zei ooit dat hij negenennegentig procent van zijn tijd besteedde aan het ontdekken wat de juiste vraag was om een ruimte te openen naar nieuw bewustzijn. En een ding wat zeker is, is dat we iets nieuws en anders nodig hebben om voorbij te gaan aan de moeilijkheden waarin de planeet zich verkeert.

De focus op logica en definities heeft ons weggenomen van ons gewaarzijn zodat we alleen nog maar in onze mind kunnen zijn. Gewaarzijn en energie is de enige manier van een soort om te overleven en floreren op een planeet. Zonder deze twee dingen, zouden ze erg snel uitsterven. Bijvoorbeeld, wanneer je vogelzaadjes buiten legt voor de vogels, vinden de vogels dit middels hun energetisch gewaarzijn. Aboriginals, die nog steeds in de outback leven en nog steeds zijn afgestemd op hun ware aard, kunnen precies aanvoelen waar het water is wat ze behoeven - ze voelen dat aan doordat ze gewaarzijn hebben van de energie van water. Voordat de boeren zich moesten houden aan het construct van tijd, luisterden ze naar het land, , de lucht en de wind. Hier zijn we inmiddels een lange tijd uit getraind.

Focussen op het antwoord leidt ook naar een gebrek aan besef van de toekomst; we zijn getraind om onze behoeftes onmiddelijk te bevredigen, alleen te weten wat nu goed werkt en om voornamelijk voor onszelf te zorgen, zonder ons te bekommeren om onze buren, of ze nou naast ons wonen of aan de andere kant van de planeet. Dit model van de wereld verliest het feit dat we allemaal verbonden zijn uit het oog, en dat alles wat we vandaag kiezen ook invloed heeft op de toekomst van onze planeet, inclusief haar bewoners, niet alleen onze eigen toekomst.

MANIEREN OM KINDEREN TE ENTHOUSIASMEREN NAAR EEN ANDERE MOGELIJKHEID

Moedig je kinderen aan om te dromen en vragen te stellen. Moedig ze aan om verder te kijken dan het verkrijgen van de "juiste" antwoorden, constant vragen om meer mogelijkheden. Moedig ze aan om op hun eigen weten te vertrouwen; kinderen (evenals volwassenen) worden zo vaak verkeerd gemaakt omdat ze iets kozen wat niet redelijk of logisch was voor anderen, wat ze niet uit konden leggen - nochtans creëerde het grootstere mogelijkheden in hun leven. Laat je kinderen dit ook weten, zodat ze zichzelf niet verkeerd maken als ze hun keuzes niet kunnen uitleggen aan anderen.

Leer je kinderen over de kracht van een vraag. Als we een open vraag stellen (Wat is er nog meer mogelijk? Wat als dit antwoord niet het enige beschikbare antwoord is?), en wachten, zal het gewaarzijn over wat er nog meer mogelijk is voorbij aan de conclusies binnen beginnen te komen. We zijn geleerd om ons te haasten vanuirt allerlei conclusies, terwijl het daadwerkelijk stellen van vragen en de antwoorden de ruimte geven om te verschijnen zoveel meer kan creëren. Het vergt een intelligente persoon om het grotere geheel te kunnen zien, alles in twijfel te trekken en te blijven uitreiken naar meer mogelijkheden - en terwijl de genieën van de wereld dit wellicht als aangeboren eigenschappen hadden, kan dit ook worden gecultiveerd, aangemoedigd en onderwezen

Wees er oke mee als je kinderen keuzes maken die ervoor zorgen dat ze nergens bijhoren, ook al is dit soms erg ongemakkelijk voor ons als ouders. Tegelijkertijd, exact passen bij de norm zal alleen maar meer van hetzelfde creëeren, wat nooit zal werken voor de toekomstige duurzaamheid van onze Aarde.

Horen bij het paradigma van logica en het juiste antwoord vraagt om oordel. We moeten constant oordelen of ons antwoor "juist" is en of we wel binnen de gedefinieerde "parameters" blijven. Wanneer we beginnen te funcitoneren vanuit mogelijkehden, dienen we oordeel te laten gaan. Hoe meer & meer oordeel we laten gaan, hoe meer onontdekte mogelijkheden beschikbaar worden voor ons. Stel je eens voor wat voor geschenk het kan zijn voor jouw kinderen om aangemoedigd te worden om vanuit deze ruimte te functioneren.

Ik stel ook voor om je kinderen meer in hun kracht te zetten door ze een manier te leren om gewaar te zijn wat hun acties zullen creeeren, in plaats van ze regels geven om op te volgen. Bijvoorbeeld, als we ze blind leren dat schreeuwen "verkeerd" of "niet mag", dan kunnen ze erg veel zelfoordeel ervaren als ze hun geschreeuw niet konden stoppen. Wellicht hadden ze het verlangen om te rebelleren, en daarnaast hadden ze wellicht het gevoel dat zich verplicht op een bepaalde manier moesten gedragen, wat hun creativiteit en keuzevrijheid uitzet. Het alternatief is om ze uit te nodigen om te overwegen wat schreeuwen zal creeren in een bepaalde situatie; kinderen kunnen vaak inzien dat schreeywen (of ander gedrag) niet zal leiden tot hun doel en daarna kunnen ze een ander gedrag kiezen. Met dit voorbeeld, kunnen ze deze tool inzetten in allerlei situaties.

Wanneer we meer gaan functioneren vanuit gewaarzijn en mogelijkheden en de volgende generatie bekrachtigen met deze kennis, kan alles veranderen. Als we bereid zijn om alles te bevragen en uit conclusie te komen, is het mogelijk om onze wereld te verbreden en te functioneren op een niveau van verscholen en ongeëvenaarde intelligentie wat voor een evolutie in onze soort zou zorgen waarbij we een planeet creeren zonder misere, oorlog, corrupte politiek en een desructief economisch systeem.